تست بارداری را باید حداقل 21 روز بعد از آخرین رابطه جنسی بدون هیچگونه محافظتی انجام داد، برای تشخیص بارداری از آزمایش و سونوگرافی استفاده می کنند اما با توجه به یک سری علائم نیز می توان به بارداری پی برد، با توجه به تاریخ آخرین دوره پریودی می توان به بارداری شک کرد به صورتی که اولین روز آخرین سیکل پریودی را هفته اول بارداری می نامند حتی در صورتی که واقعا فرد باردار نباشد. تست های بارداری را می توان در خانه و از طریق اردار انجام داد، در این صورت بهتر است نمونه را از ادرار صبحگاهی گرفت، همچنین با مراجعه به آزمایشگاه و گرفتن آزمایش خون این تست انجام می شود.
شروع علائم بارداری با تاخیر در زمان قاعدگی و لکه بینی همراه است به خصوص برای زنانی که دوران پریودی منظمی دارند از مطمئن ترین و سریع ترین علامت ها می تواند باشد. این امر ممکن است برای تمام زنان آشکار نبوده و خیلی متوجه آن نباشند.
علائم شروع دوران بارداری
برخی از این علائم عبارتند از:
- گرفتگی و لکه بینی: از هفته های اول بارداری یعنی 6-12 روز بعد از لقاح تخمک، لانه گزینی رخ می دهد، لانه گزینی در واقع یعنی تخم بارور شده و تبدیل به مجموعه ای از سلول ها می شود پس از این عمل تخمک به دیواره رحم می چسبد و سبب خونریزی های سبک می شود که این امر در فرد لکه بینی ایجاد می کند، این لکه بینی به صورت خون صورتی و یا قهوه ای است که می تواند از علائم بارداری باشد، همچنین گرفتگی و درد سبک، شبیه به درد پریودی که از 1-3 روز طول می کشد از علائم اولیه بارداری می باشد. باید به این نکته توجه کرد که این علائم در همه افراد یکسان نیست و حتی در برخی ترشحات سفید و شیری رنگ دیده می شود که این امر به دلیل ضخیم شدن دیواره رحم اتفاق می افتد که اغلب این ترشحات بعد از عمل لانه گزینی شروع می شوند.
- افزایش دمای بدن: درجه حرارت بدن در شرایط خاصی مانند ورزش یا قرار گرفتن در هوای گرم بالا می رود اما در وضعیت عادی بالا رفتن درجه حرارت بدن زنان می تواند از علائم بارداری باشد.
- بی خوابی: در برخی زنان بی خوابی از این علائم می باشد در این صورت باید از نوشیدن چای، قهوه و نوشیدنی های کافئین دار خودداری کرد زیرا خواب را سخت تر می کند، در هنگام بارداری بهتر است به پهلوی راست یا چپ خوابید زیرا امن ترین حالت می باشد. در تحقیقاتی که پزشکان انجام داده اند، اگر مادری تا 28 هفته رو به پشت بخوابد، می تواند خطر زایمان را دوبرابر کند زیرا انتقال خون و اکسیژن به نوزاد در این حالت سخت است و تنفس نوزاد با مشکل روبه رو می شود.
- افزایش ضربان قلب: در بارداری قلب سریع تر خون را پمپاژ می کند در نتیجه بیشتر می زند به خصوص در هفته 8-10 که تپش قلب و آریتمی در زنان باردار بسیار رایج است.
- از دیگر علائم بارداری می توان به تغییرات در سایز سینه، سوزن سوزن شدن، تغییر در رفتار و خلق و خو، تکرر ادرار، هموروئید و تهوع صبهگاهی و... اشاره نمود.
ریزترین علائم بارداری در هفته اول
ریزترین علائم بارداری در هفته اول ممکن است به قدری خفیف باشند که بسیاری از زنان به سختی آنها را متوجه میشوند. با این حال، آگاهی از این علائم میتواند به شما کمک کند تا در اولین مراحل بارداری خود را شناسایی کنید و اقدامات لازم را انجام دهید.
یکی از ریزترین علائم بارداری در هفته اول، خستگی زودرس است. بسیاری از زنان بلافاصله پس از لقاح احساس خستگی غیرعادی میکنند. این حالت به دلیل افزایش سطح هورمون پروژسترون در بدن ایجاد میشود که باعث میشود شما احساس خوابآلودگی کنید.
یکی دیگر از ریزترین علائم بارداری در هفته اول، تغییرات در حس بویایی و طعمپذیری است. ممکن است متوجه شوید که بوی بعضی از غذاها یا حتی بوی معمولی خانه ناگهان برای شما آزاردهنده شده است. همچنین، تغییرات در طعم ممکن است باعث شود غذاهایی که قبلاً دوست داشتید، دیگر برایتان جذاب نباشند.
همچنین برخی زنان ممکن است در هفته اول بارداری احساس درد خفیف یا کرامپهای ملایمی در ناحیه شکم داشته باشند که شبیه به درد پریود است. این دردها معمولاً ناشی از فرآیند لانهگزینی تخمک بارور شده در دیواره رحم هستند.
ترشحات واژینال نیز میتوانند یکی از ریزترین علائم بارداری در هفته اول باشند. این ترشحات معمولاً بدون بو و بیرنگ هستند و به دلیل تغییرات هورمونی در بدن ایجاد میشوند.
در نهایت، تغییرات احساسی و نوسانات خلقی نیز میتوانند نشانههایی از بارداری در هفته اول باشند. افزایش سطح هورمونهای بارداری ممکن است باعث شود شما احساساتیتر و حساستر از معمول شوید. این نوسانات خلقی میتوانند نشانههای اولیهای باشند که نشاندهنده تغییرات بزرگتری در بدن شما هستند.
علائم صد در صدی بارداری و ریزترین علائم بارداری
از علائم صد در صدی بارداری می توان به خستگی مفرط، حالت تهوع، تغییر در اشتها و ... اشاره کرد. این علائم حداقل دو هفته پس از تخمک گذاری و لانه گزینی به وجود می آیند.
اکثر علائمی که در بالا به آن ها اشاره شد در دوران قاعدگی و بارداری وجود دارند. از ریزترین علائم بارداری می توان حساسیت به بو، خستگی و حالت تهوع را نام برد.
علایم صددرصدی بارداری در هفته اول
در هفته اول پس از لقاح، یعنی حتی قبل از موعد مورد انتظار قاعدگی، بدن تازه شروع به تطبیق با تغییرات اولیه میکند. در این زمان، سطح هورمونهای بارداری، به ویژه گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG)، هنوز به اندازهای نرسیده است که علائم واضح و قطعی ایجاد کند. بسیاری از مواردی که به عنوان علائم هفته اول شناخته میشود، در واقع ناشی از نوسانات هورمونی طبیعی چرخه قاعدگی، استرس، یا حتی تلقین است.
علائمی مانند خستگی خفیف، نفخ یا حساسیت پستانها که گاهی اوقات گزارش میشوند، بسیار غیراختصاصی هستند. به عنوان مثال هورمون پروژسترون که پس از تخمک گذاری در هر صورت افزایش مییابد، میتواند مسئول اینگونه احساسات باشد. بنابراین تکیه به چنین علائمی به عنوان نشانههای صددرصدی بارداری در این بازه زمانی کوتاه، علمی و دقیق نیست. حتی آزمایشهای خون حساس که hCG را ردیابی میکنند، اغلب تا زمان لانه گزینی موفق جنین (حدود 6 تا 12 روز پس از لقاح) نمیتوانند به طور قابل اعتمادی بارداری را تأیید کنند.
علایم صددرصدی بارداری قبل از پریود
همانند هفته اول پس از لقاح، جستجو برای علائم صددرصدی بارداری قبل از به تأخیر افتادن پریود نیز اغلب منجر به سردرگمی میشود. بدن هر زن منحصر به فرد است و واکنشهای متفاوتی به تغییرات هورمونی اولیه نشان میدهد. علائمی که برخی زنان قبل از پریود تجربه میکنند، مانند ویار به برخی غذاها یا بیزاری از بوهای خاص، گرفتگیهای خفیف شکمی یا حتی تغییرات در ترشحات واژن، میتوانند به سادگی نشانههای نزدیک شدن قاعدگی یا سایر شرایط غیرمرتبط باشند.
هورمون hCG که به عنوان هورمون بارداری شناخته میشود و مسئول اصلی بروز علائم مشخصتر بارداری است. این هورمون تنها پس از لانه گزینی جنین در دیواره رحم شروع به افزایش قابل توجه میکند. این فرآیند معمولاً نزدیک به زمان مورد انتظار پریود یا کمی قبل از آن رخ میدهد. بنابراین، تا زمانی که سطح این هورمون به حد قابل تشخیص توسط آزمایشهای خانگی یا حتی آزمایش خون نرسد، هرگونه علامت تجربه شده بیشتر جنبه احتمالی دارد تا قطعی. بسیاری از علائم اولیه مانند حساسیت پستانها، خستگی و نوسانات خلقی، هم در سندرم پیش از قاعدگی (PMS) و هم در اوایل بارداری مشترک هستند که این امر تفکیک آنها را بدون انجام آزمایش تقریباً غیرممکن میسازد.
علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح
هفته اول پس از لقاح شامل حرکت تخمک بارور شده از طریق لوله فالوپ به سمت رحم است. در این بازه، بدن در مراحل بسیار ابتدایی یک تحول عظیم قرار دارد. تقسیم سلولی به سرعت در حال انجام است، اما جنین هنوز به دیواره رحم متصل نشده است. به همین دلیل، سطح هورمون hCG هنوز بسیار پایین بوده و در حدی نیست که بتواند تغییرات فیزیولوژیکی قابل توجهی ایجاد کند که توسط مادر به عنوان علائم بارداری درک شود.
اکثر خانمها در این مرحله هیچ علامت متفاوتی نسبت به حالت عادی خود احساس نمیکنند. اگرچه برخی منابع به خستگی بسیار خفیف یا احساس سنگینی جزئی در شکم اشاره میکنند، اما این موارد به قدری نامحسوس و غیراختصاصی هستند که به راحتی میتوان آنها را به عوامل دیگری مانند فعالیت روزمره، استرس، یا تغییرات هورمونی طبیعی چرخه نسبت داد.
مهمترین رویداد بیولوژیکی در اواخر این هفته یا اوایل هفته دوم، فرآیند لانه گزینی است. تا قبل از لانه گزینی موفق، بدن مادر هنوز سیگنالهای هورمونی قوی مبنی بر وقوع بارداری دریافت نکرده است. بنابراین انتظار مشاهده علائم بارز در هفته اول پس از لقاح، انتظاری واقع بینانه نیست و فقدان هرگونه علامت در این دوره کاملاً طبیعی و رایج است. تمرکز بر سلامت عمومی و تغذیه مناسب در این دوران، صرف نظر از وجود یا عدم وجود علائم، اهمیت بیشتری دارد.
علائم لانه گزینی
لانه گزینی، مرحلهای کلیدی در شروع بارداری است که طی آن بلاستوسیست (جنین در مرحله اولیه رشد) در آندومتر (پوشش داخلی رحم) نفوذ کرده و مستقر میشود. این فرآیند که معمولاً بین روزهای ششم تا دوازدهم پس از تخمک گذاری و لقاح رخ میدهد، با نشانههایی همراه است. یکی از رایجترین علائم، خونریزی لانه گزینی است. این خونریزی معمولاً به صورت لکه بینی بسیار خفیف، به رنگ صورتی روشن یا قهوهای (خون قدیمیتر) ظاهر میشود و ممکن است تنها برای چند ساعت یا حداکثر یک تا دو روز ادامه داشته باشد.
حجم خونریزی لانه گزینی به مراتب کمتر از خونریزی قاعدگی طبیعی است و معمولاً با جریان سنگین همراه نیست. برخی زنان گرفتگیهای لانه گزینی را نیز تجربه میکنند که اغلب به صورت دردهای خفیف، کششی یا احساس فشار در قسمت تحتانی شکم یا کمر توصیف میشود. این گرفتگیها معمولاً ملایمتر از دردهای قاعدگی هستند، اما گاهی ممکن است با آنها اشتباه گرفته شوند. علاوه بر این موارد، تغییرات هورمونی ناشی از شروع لانه گزینی میتواند منجر به علائم دیگری نیز شود که عبارتند از:
- حساسیت یا دردناکی پستانها
- افزایش دمای پایه بدن (BBT)
- خستگی
- تکرر ادرار
- نفخ یا تغییرات گوارشی
- نوسانات خلقی