در دهه های گذشته یکی از بزرگترین معضلات بشری مربوط به ناباروری می شد. در این نوع از مشکلات افراد به دلیل برخی مشکلات قادر به توانایی تولید مثل نیستند. با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی روش هایی برای درمان ناباروری به وجود آمد. درمان های مربوط به برطرف نمودن این نقص، هیچکدام قطعیت صد در صدی ندارند. در واقع هر کدام دارای درصدی موفقیت بودند و روش های بعدی اندکی این موفقیت را افزایش می دادند.
برای درمان نازایی روش های زیادی وجود دارد اما با مراجعه به پزشک می توان ابتدا از روش هایی که دارای ریسک کمتری می باشند شروع کرد و اگر این روش ها نتیجه نداد روش های بعدی با تشخیص و مشورت پزشک انجام می شود.
پیشرفته ترین روش درمان ناباروری
روش های درمان ناباروری عبارتند از:
- درمان دارویی: شاید تصور شود که استفاده از داروهای خوراکی برای درمان ناباروری و نازایی از قدیمی ترین روش های ممکن باشد. در حالی که می توان این روش را یکی از پیشرفته ترین و راحت ترین درمان های در حال حاضر دانست. با پیشرفتی که در ساخت این داروها و قرص های شبه هورمونی وجود دارد در صورتی که مشکلات با این دراروها رفع شوند می توان استفاده از دارو را برای درمان مناسب دید.
- لقاح رحمی: در این روش با انجام آزمایش و سونوگرافی های لازم اسپرمی که برای رسیدن به تخمک دارای نقص و محدودیت می باشد را با روش های پزشکی در رحم زن جای می دهند تا لقاح صورت گیرد.
- کمک لقاحی: اگر هم تخمک و هم اسپرم برای لقاح دچار مشکل باشند با استفاده از روش های پزشکی تخمک را در زمان تخمک گذاری از رحم زن استخراج می کنند و سپس در محیط آزمایشگاهی و شرایطی مشابه رحم آن را با اسپرم لقاح می دهند و بعد از اینکه چند روز در محیط بیرون پرورش یافت آن را به رحم منتقل می کنند تا رشد و نمو می کند.
IVF یا لقاح خارج رحمی، جدیدترین روش درمان نازایی
این روش همانطور که توضیح داده شد در خارج از رحم انجام می شود. اما مزیتی که این روش نسبت به روش های دیگری دارد این است که در این روش علاوه بر اینکه از متدهای پیشرفته تری برای لقاح و جایگذاری آن در رحم استفاده می شود می توان با استفاده از آن نوع جنسیت را نیز تعیین کردد. در این روش زمانی که اسپرم های مرد برای لقاح جداسازی می شوند، می توان کروموزم های مربوط به جنسیت مذکر و مونث را از آن جداسازی کرد و با توجه به نوع جنسیت دلخواه برای فرزند پسر کروموزم Y و برای فرزند دختر کروموزوم X اسپرم را لقاح داد. این روش در مواردی که پدر و مادر دارای بیماری های ارثی و ژنتیکی می باشند و امکان به ارث رسیدن این بیماری با توجه به جنسیت فرزند می باشد استفاده می شود. به بیماری هایی که با کروموزوم های جنسی انتقال پیدا می کنند، بیماری های وابسته به جنس می گویند. نکته قابل ذکر در این روش این است که اگر اسپرم و تخمک های زوج دارای مشکل باشند می توان از اسپرم و تخمک شخص دیگری نیز استفاده کرد. در کل، پروسه انجام این روش سه تا چهار هفته طول خواهد کشید.