جراحی فیبروم

درد ناشی از فیبروم هایی که در رحم زنان وجود دارد، زمانی که شدت می گیرد، بدون شک نیاز به جراحی خواهد داشت. بسیاری از بانوان که اطلاعاتی در مورد فیبروم ها ندارند، تصور می کنند که با جراحی فیبروم، ممکن است دیگر قادر به بارداری نشوند. اما این مسئله نه تنها منجر به عدم بارداری آنها نمی شود، بلکه احتمال بارداری در زنان را افزایش خواهد داد.
بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم می باشند اما به دلیل نداشتن درد خاص، نیازی به جراحی نیز ندارند. در برخی موارد نیز، پزشک می تواند مشکلات فیبروم را تنها با تجویز دارو های خاص برطرف نماید. اما در صورتی که دارو جوابگوی درمان این بیماری نباشد، نیاز به جراحی فیبروم خواهد بود.
در روش جراحی فیبروم برخلاف روش هیسترکتومی، رحم به طور کلی برداشته نمی شود. از این رو زن می تواند باردار شود. اجازه دهید به انواع جراحی های فیبروم، عوارض آن و مزایای این عمل بپردازیم. تا اطلاعات خود را در مورد فیبروم ها و انواع جراحی های آن، افزایش دهیم.

انواع جراحی فیبروم و علت انجام آنها

عمل فیبروم به انواع مختلفی دسته بندی می شود. از میان این جراحی ها، باید به میومکتومی، اندومتر ابلیشن و هیسترکتومی اشاره نماییم. برای این که نوع جراحی توسط پزشک تعیین شود، باید به برخی موارد توجه شود. از جمله اندازه فیبروم ها، محل قرار گرفتن فیبروم ها در رحم، تعداد فیبروم ها و تمایل فرد به بارداری.
جراحی فیبروم برای از بین بردن توده های درون رحمی می باشد. معمولا این توده ها سرطانی نبوده و می توان در مورد این که با جراحی اقدام به برداشتن یا برنداشتن آن نمود، تصمیم گرفت. اگر فیبروم های درون رحمی دارای هیچ علامتی نباشند و فرد را آزار ندهند، نیازی به جراحی آنها نخواهد بود.

اما در صورتی که با علائمی همچون تکرر ادرار، خونریزی قاعدگی شدید، ناباروری، درد در هنگام رابطه جنسی، خونریزی و لکه بینی بین دو دوره پریود، درد و فشار زیر شکم، افزایش احتمال سقط جنین و مشکل خالی نشدن کامل مثانه مواجه شدید، بهتر است اقدام به جراحی فیبروم نمایید.
برای برطرف نمودن علت توده های فیبرومی و کنترل نمودن آنها، می توان از روش های دیگری نیز استفاده نمود. این مسئله به نظر پزشک در مورد درمان بیمار بستگی دارد. ممکن است پزشک به جای جراحی فیبروم برای درمان فیبروم ها، از روش آمبولیزاسیون رحمی، آگونیست های GnRH، هیسترکتومی و ... استفاده کند. این روش های درمانی برای زنانی مناسب است که می خواهند رحم خود را حفظ نمایند.

• اندومتر ابلیشن (تخریب اندومتر توسط گرما)

این روش درمانی از جمله کم تهاجمی ترین روش جراحی فیبروم به شمار می رود، که پوشش داخلی رحم را تخریب می کند. برای زنانی که دارای فیبروم های کوچکی هستند، این روش درمانی بهترین انتخاب است. ابلیشن به تنهایی منجر به از بین رفتن فیبروم های درون رحم نمی شود، بلکه کمک می کند تا خونریزی شدید کاهش یابد.

• هیسترکتومی

در این روش جراحی فیبروم تمام یا بخشی از رحم برداشته می شود. از این روش تنها زمانی استفاده می شود که فیبروم های بسیار زیادی در رحم وجود داشته باشد. از سوی دیگر فرد بیمار قصد بچه دار شدن در آینده را نداشته باشد.

• میومکتومی

در این نوع جراحی می توانیم شاهد کاهش خونریزی و دیگر علائم فیبروم ها در فرد باشیم. زنانی که قصد بارداری دارند، برای از بین بردن فیبروم های درون رحمی خود، بهتر است از جراحی فیبروم با این روش استفاده کنند، تا رحمشان سالم باقی بماند.

مزایا و عوارض بعد از عمل فیبروم

تمامی جراحی های حساس همانطور که دارای مزایای زیادی هستند، عوارضی را نیز با خود به همراه می آورند. ممکن است این عوارض موقتی باشد یا در برخی موارد دائمی. البته تمامی روش های جراحی فیبروم قابل اطمینان می باشند، اما برخی عوارض را نیز با خود به همراه دارند که می توانیم به مهمترین آنها اشاره نماییم.

• مشکلات ناباروری
• خونریزی
• نیاز به تکرار جراحی
• عفونت
• مشکلات ادراری یا روده
• مشکلات در بارداری
• آسیب به اندام های داخلی همچون روده یا مثانه
• در موارد نادر سبب ایجاد بافت اسکار می شود
• ممکن است عمل فیبروم ها منجر به برش قسمتی از رحم شده و ناباروری به همراه داشته باشد

اما بدون شک انجام جراحی فیبروم مزایایی را نیز به بار می آورد. افرادی که از خونریزی شدید و درد شکمی رنج می برند، پس از انجام جراحی دیگر این مشکلات را احساس نخواهند کرد. از سوی دیگر زنانی که قصد بارداری ندارند و به طور کامل رحم خود را برمی دارند، دیگر از بروز هر گونه علائم مربوط با فیبروم ها راحت خواهند شد.
احتمال بازگشت فیبروم ها در ابعاد بزرگتر، بعد از انجام عمل جراحی اولیه وجود دارد. پس نمی توانیم به صورت قاطع بیان نماییم که با انجام جراحی فیبروم به طور کامل از شر این فیبروم ها خلاص شده ایم.